گیاه طبیعی فیکوس الاستیکا مدل P-17

اهل شرق آسیاست است، در وطنِ خویش، پیشه‌اش پل سازی است، روزگارش بد نیست و پر از رنگ و قشنگی‌های بسیار است. نامش را گیاه «فیکوس» گذاشته‌اند و در دسته درختان «انجیر معابد» قرار دارد. مساحت برگ‌های بیضی شکلش بین 10 تا 20 سانتی‌متر است و هر چه گلدان فیکوس جوان‌تر باشد، برگ‌هایش بزرگ‌تر می‌شود. اصالت فیکوس به غرب هند، سریلانکا، اندونزی و مناطق جنوب و جنوب غربی آسیا می‌رسد و در مجموع در هوایی که دمایش بین 20 تا 25 درجه است، بهتر رشد می‌کند. برگ‎‌های فیکوس ابتدا مانند یک پروانه، درون یک غلاف رشد می‌کنند و بعد کم‌کم از پوسته‌ی خود خارج می‌شوند و برگ، شکل خودش را یپدا می‌کند. برگ‌ فیکوس دارای رنگ‌های جذاب و شفاف است و برخی از گونه‌های آن دارای ماده‌ای است که در ساخت لاستیک کاربرد دارد. فیکوس دارای میوه‌های کوچکی نیز می‌باشد که اندازه‌ای در حدود یک سانتی‌متر دارند. در صورتی که گیاه، در جنگل یا فضای باز باشد و زنبورهای گرده افشان به آن برسند، این میوه‌ها می‌توانند به تکثیر و گرده افشانی فیکوس کمک کنند. جالب است بدانید وقتی گیاه فیکوس در جنگل‌هایی که زادگاه اصلی‌اش می‌باشد، بروید، دارای ریشه‌های هوایی بسیار قوی خواهد بود. این ریشه‌ها از زمان‌های بسیار دور توسط انسان‌های بدوی هدایت و با آنها پل‌هایی زنده ساخته می‌شود. پل‌های ساخته شده از ریشه‌های فیکوس بسیار محکم هستند و مردم بومی مناطقی از هند و سریلانکا از آنها برای گذر از عرض رودخانه‌ها استفاده می‌کنند. فیکوس خارج از زادگاه خود معمولا به‌صورت درختچه‌های کوچک و زیبا باقی می‌ماند و زینت‌بخش خانه‌ها، محل کار، هتل‌ها، رستوران‌ها و... است.